Dinsdag was potverdie weer een luie dag. Ik was moe en het weer was toch niet geweldig, dus ik ben er alleen 's avonds even op uit gegaan. Sommigen beweren dat het niet veilig is om in het donker alleen over straat te gaan, maar dit is een relatief veilige buurt en ik haal altijd voldoening uit de gedachte dat ikzelf met mijn ooglap en capuchon op waarschijnlijk meer angst aanjaag. Op Telegraph Hill heb ik dus wat zitten chillen en kijken naar de lichtjes van de stad, alsof ik een heel spiritueel wezen was met diepgaande gedachten, zoals: ''zou ik hier in het donker al per ongeluk in de hondenpoep zijn gestapt?''. Dat bleek gelukkig niet zo te zijn. Verder zit ik de meeste avonden deels met Ander te kletsen (hij is bijna altijd thuis), deels een beetje deze blogs uit te tikken en deels met fascinatie te luisteren naar de echo's van verscheidene sirenes tussen de wolkenkrabbers en het valse gezang van aangeschoten dames in de bar hiernaast. 'De echte geluiden van de stad' noem ik ze altijd.

Er zaten trouwens geen nieuwe mensen in mijn klas, alleen studenten die vanuit Upper-Intermediate naar Advanced zijn doorgestroomd, dus het lokaal is wel wat voller geworden. Gelukkig, want ik vind het ook wel eens fijn als andere mensen deelnemen aan een gesprek. Daarna zat ik met Kwon een beetje te hangen in de student lounge, toen plots de volledige Franse kudde de tafel overnam. Putain, dat is 8 man die op vol volume uitsluitend Frans met elkaar lullen, dus na dat uur konden Kwon en ik even geen woord van hun temperamentvolle taaltje meer horen.

Er was ook een rondleiding op de campus van San Francisco City College, een soort Community College. Voor degenen die de de serie 'Community' wel eens hebben gekeken: die is dus blijkbaar niet realistisch (ook al dacht ik toch echt dat enorme paintball gevechten op de campus de dagelijkse gang van zaken waren). De rondleiding had helaas wel iets sneus (dat is bij deze een legitiem woord). Ten eerste verlieten we de zonnige binnenstand voor een mistige, koude en zeer winderige omgeving richting het zuidwesten. Ten tweede was de vakantie al begonnen, dus was het daar allemaal maar een beetje een dooie boel. Ten derde hadden de medewerkers daar op een of andere manier het idee dat we allemaal in San Francisco woonden en op zoek waren naar een studie, dus het voelde een beetje als een open dag, maar dan zeg maar net niet. Ten vierde (ik maak hier zoals gewoonlijk weer een veel te groot probleem van) kon je best wel merken dat zowel onze 'gids' (een studente) en de medewerker die ons welkom heette best wel nerveus waren. Het hele gedoe was om het kort te omschrijven een beetje awkward, dus ik heb vooral een beetje met mon ami Félix lopen dollen en zo kwamen we de tijd wel door

Vanavond ben ik (verrassing) weer naar de film gegaan, deze keer naar The Conjuring 2. Lekker billenknijpen in het donker dus. Eerst had ik op m'n laptop The Conjuring (1) gekeken en die was misschien nog wel enger, dus dat was ook lekker zuchten en piepen voor het beelscherm, terwijl Ander me soms rare blikken toewierp.

De foto's van Volunteer Day staan trouwens nog steeds niet op Facebook; dat is wel een beetje jammer. Maar ik geloof dat Aang de wereld kan - o nee, verkeerde. Ik geloof dat ze ooit aan mij zullen verschijnen, en daarmee aan jullie!