Guido en Uncle Sam

8. Herkansing

Mijn dag begon een beetje sloom vandaag. De wekker ging om 11 uur, maar voordat ik had ontbeten, was het 2 uur 's middags. Ik heb wel netjes een wasje gedraaid en wat boodschapjes gedaan; ik voelde me bijna een verantwoordelijke volwassene. Gelukkig heb ik daarvoor weer kunnen compenseren door Ander wat Nederlandse scheldwoorden te leren.

Ik wist niet precies wat ik zou gaan doen vandaag, maar het was zonniger en minder bewolkt dan gisteren, dus ik besloot nog maar een keer te gaan kijken bij de Golden Gate Bridge. HOLY SHIT, dat was een van de beste beslissingen die ik hier tot nu toe heb genomen. God damn fucking beautiful views everywhere. Toen ik eenmaal halverwege de met hordes toeristen bepakte brug was, dacht ik ''dan steek ik potverdorie ook helemaal over''. Aan de overkant was dan weer een heuvel waar nog beter uitzicht was, dus moest ik die ook trotseren. Vanaf daar zag ik nóg een mooiere heuvel om de vergezichten te aanschouwen, dus ben ik die nota bene zelfs op gaan rennen. Dat was opeens een kleine 2,3 kilometer bergop over zandpaadjes langs de weg hardlopen. Onderweg heb ik zo'n ongelofelijk fucking prachtige uitzichten gezien dat ik er bijna emotioneel van werd. Terwijl ik bovenop zat uit te hijgen, zag ik dat ik ondertussen echt mijlen verwijderd was van de stad, dus heb ik ter plekke de Uber-app geïnstalleerd en een lift geregeld.

De Uber-chaffeur vond het stekje waar hij me kwam ophalen zelf zo mooi, dat hij ook wat foto's heeft gemaakt voordat hij mij wegbracht. O en dat ritje terug naar de stad, ongelofelijk. Ik was in eerste instantie een beetje boos op mezelf dat ik op zo'n mooie dag tot 3 uur 's middags in de residentie was gebleven, maar nu bleek dat dat per ongeluk wederom een geweldige beslissing was. De schemering en de ondergaande zon op de heuvels en wegen die we in dat veel te korte ritje bereden, brachten aan extatisch grenzende gevoelens in me naar boven. Ook terug aan de andere kant was dit het geval, want ik wilde graag naar Ocean Beach, dus kwamen we door het Presidio en de Sea Cliff neighbourhood. Hier heb ik helaas niet echt foto's kunnen maken, maar je kunt me op m'n woord geloven dat het prachtig was.

Op Ocean Beach was het opnieuw het perfecte moment om sfeervolle kiekjes te schieten, want de zon ging bijna onder. Daar heb ik wat rondgeslenterd op het strand en chillend op een duin gewacht tot het donker werd. In de ultieme 'strandachtige' Outer Sunset buurt heb ik wat gegeten in een leuk cafétje met een verassend goede live muzikant, al was ik natuurlijk alleen de overweldigend middelmatige straatmuzikanten van Fisherman's Wharf gewend, dus dat zegt niet echt veel.

In de Muni terug richting de binnenstad begon zich in mijn hoofd zowaar nog een idee te vormen: het was al donker en Twin Peaks was 'niet ver' van de volgende halte. Optimistisch stapte ik daar dus uit en begon aan de klim. Dat was bij de baard van Venus gewoon nog een slordige 40 minuten klimmen, en de onnodig warme avond vandaag was absoluut niet geschikt voor dat soort praktijken. Meer dood dan levend kwam ik uiteindelijk dus wel bovenop een van de Twin Peaks en opnieuw was het het waard. Nadat ik mijn blikveld naar het noordoosten had gericht, werd ik door een adembenemende verzameling van miljoenen lichtjes terug aangekeken.

Ook de weg naar beneden was er een die langer duurde dan ik had verwacht, maar na veel (verkeerd) lopen in onbekende straten, kwam ik toch weer in bekend gebied terecht. Dit was in Castro, de beruchte homo-buurt van San Francisco. Ik dacht dat ik in Amsterdam het meeste wel gezien had, maar hier kwam ik bijvoorbeeld langs een man die in niets dan een goudkleurige peniskoker 'gekleed' was, dus blijkbaar is er toch nog veel te ontdekken in deze wonderlijke, wonderlijke wereld.

Waar gisteren een dag van praten was, was vandaag een dag van lopen en vooral van prachtige plaatjes. Het is dus ook extreem lastig om een selectie van foto's te maken voor deze blog, maar ik zal uiteraard mijn best doen. De locatie op de kaart is deze keer niet mijn residentie, maar de plek waar ik de beste uitzichten op de Golden Gate Bridge en stad heb meegemaakt.

Tot nog toe kende ik de Amerikaanse schoonheden alleen van films en TV, maar vandaag was ik live bij de opnames.

Reacties

Reacties

Marjon

Wat een prachtig verslag Guido!! En wat kun jij mooi beeldend schrijven, je nam me helemaal mee op je pad.

marjolein

Yep! Eindelijk helemaal bijgelezen. Super Tof

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active